شبکه تله‌گرده باید متحرک باشد به طوری که ابتدا بدون شبکه نصب شده و پس از یک روز که زنبوران به تله عادت کردند شبکه نیز در جای خود قرار داده شود.
قطر سوراخ‌ها ۵ میلیمتر باشد که درست به اندازه قطر بدن زنبور در نظر گرفته شده است.
تعداد سوراخ‌های شبکه در هر سانتیمتر مربع ۳ عدد، یعنی فاصله سوراخ‌ها با یکدیگر ۲ میلیمتر باشد.
مخزن تله‌گرده کشویی باشد تا بدون مزاحمت برای زنبوران برداشته شود.
خرید تلهگردهای که قبلاً استفاده شده توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث انتشار آلودگی گردد.
برای عبور زنبوران نر دو سوراخ به قطرهای ۶.۵ الی ۷ میلیمتر در تله گرده لازم است که این دو سوراخ معمولاً در دو طرف بدنه تله گرده یا روی شبکه تعبیه می شود.
توری روی مخزن تله از جنس استیل یا آلومینیوم باشد تا زنگ نزده و به راحتی شستشو و ضد عفونی گردد.
تلهگردهای مطلوب است که بتواند ۶۰ درصد از گرده آورده شده به کلنی را در زمان جریان شهد سنگین جمع‌آوری کند.
۱) نصب تله‌گرده در مناطق مرطوب باید با توجه بیشتری انجام شود.
۲) تغذیه کلنی با شربت آب و شکر می‌تواند از عوارض ناشی از نصب تله‌گرده (کاهش تعداد نوزادان) جلوگیری نماید و بر افزایش تولید گرده مؤثر می‌باشد.
۳) رعایت اصول صحیح نصب تله‌گرده (صرف نظر کردن از جمع‌آوری متوالی و بسیار زیاد گرده از کلنی).
۴) انتخاب کلنی‌های سالم و عاری از بیماری بویژه برای بیماری لوک مهم می‌باشد.
با توجه به اینکه تغذیه زنبوران بر دو پایه شهد و گرده است لذا نباید تله‌گرده به طور دائم روی کندو نصب شود و باید آن را به طور متناوب به کار برد، به طوری که بعد از چند روز تله گذاری به کندو فرصت داد تا برای مصرف خود و پرورش لاروها گرده جمع‌آوری نماید، در غیر این صورت به کندو صدمه وارد شده و کاهش تولید عسل مشاهده خواهد شد.
ضمناً برای تبخیر رطوبت اضافی عسل، قبل از برداشت محصول عسل تله‌گرده نباید نصب شود زیرا تبخیر رطوبت و تهویه کلنی در مدت جمع‌آوری شهد ضروری است.